Wydawać by się mogło, że dziecko otoczone opieką i wsparciem opiekunów nie potrzebuje pomocy psychologa. Jest wręcz przeciwnie, gdyż mały człowiek, podobnie jak nastolatek
i dorosły, znajduje się w nowych, niełatwych sytuacjach; przeżywa napięcia; bywa, że czuje się nierozumiany, osamotniony i zagubiony; mierzy się z trudnościami adaptacyjnymi, edukacyjnymi, społecznymi; pada ofiarą przemocy; brak mu motywacji i inspiracji
do działania.
Warto zwrócić się do mnie, gdy dziecko:
Zdarzy się tak, że dziecko, prędzej czy później, znajdzie się w kryzysowej sytuacji, od której najlepiej by uciekło. Podobnie jak dorosły może doświadczyć odrzucenia, utraty bliskiej osoby, paść ofiarą przestępstwa. To, co dziecko czuje w środku w takich sytuacjach, jest niezauważane przez rodziców i opiekunów, którzy często nie zdają sobie sprawy, że dziecko nie wie, jak sobie poradzić z emocjami. Chciałoby odczuć ulgę, ale nie wie, w jaki sposób to zrobić. Nie należy zostawiać go samego z problemami, gdyż, jak trafnie stwierdził prawie wiek temu wybitny polski pedagog – Janusz Korczak, „Dziecko ma prawo być sobą. Ma prawo popełniać błędy. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku. Nie ma dzieci – są ludzie”.
Obszary diagnozy:
osobowość, funkcjonowanie poznawcze, funkcjonowanie emocjonalne, depresja, zaburzenia lękowe, uzdolnienia, zachowania adaptacyjne, gotowość szkolna, dysleksja, dysgrafia.
Okres dojrzewania jest czasem, w którym nastolatki doświadczają wielu zmian, zachodzących w ich ciele, psychice, emocjach i relacjach społecznych. W fazie dorastania nastolatek musi określić siebie i swoją przyszłość, a więc sformułować swoją tożsamość, w tym tożsamość płciową i orientację seksualną. Zaczyna zadawać sobie pytania: „Kim jestem?”, „Kim nie chcę być?”, „Jaki chcę być?”, „Co chcę robić w przyszłości?”, „Jakie role społeczne chcę pełnić?”. W tym czasie przekształcają się relacje nastolatka z rodzicami i rówieśnikami, a co za tym idzie pojawiają się konflikty, które musi rozwiązywać. Nastolatek, nabywając zróżnicowane doświadczenia, odczuwa też różne emocje, które w okresie adolescencji ulegają gwałtownym zmianom. Młody człowiek przeżywa skrajne emocje, zmieniające się bardzo szybko: od szczęścia do rozpaczy; od entuzjazmu do wyczerpania. Ta chwiejność emocjonalna ustabilizuje się dopiero, gdy młody człowiek wykształci w sobie samoregulację.
Warto zwrócić się do mnie, gdy nastolatek:
Obszary diagnozy:
osobowość, funkcjonowanie poznawcze, funkcjonowanie emocjonalne i inteligencja emocjonalna, depresja, zaburzenia lękowe, uzdolnienia, stres, doradztwo zawodowe.
Bycie dorosłym w dzisiejszych czasach nie jest sprawą łatwą. Borykamy się z różnymi problemami, narażeni jesteśmy na wiele zagrożeń i obciążeń, na co nikt nas nie przygotował. Przy presji szybko płynącego czasu próbujemy realizować marzenia, aby nie zatracić się
w realiach życia. Pragniemy wygody, luksusu, spokoju i stabilizacji, często za cenę własnego zdrowia. Żyjąc w pędzie życia, narażeni jesteśmy na stres, ocenę otoczenia, stale stawiane nam wymagania. Zapominamy przy tym, że tylko zdrowie psychiczne, rozwój osobisty
i równowaga psychiczna pomogą nam zrealizować wszystkie pragnienia.
Warto zwrócić się do mnie, m.in., gdy:
Obszary diagnozy:
osobowość, funkcjonowanie poznawcze, funkcjonowanie emocjonalne i inteligencja emocjonalna, depresja, zaburzenia lękowe, stres, tożsamość, samoocena, satysfakcja z życia, poczucie sensu życia, stosunek do choroby, doradztwo zawodowe.
Rodzicielstwo jest jedną z trudniejszych i najbardziej wymagających ról społecznych, którą człowiek pełni. Trudno się przygotować do roli matki i ojca, gdyż rodzicielstwo zawsze jest wyzwaniem, ale i wiąże się z odpowiedzialnością, poświęceniem i oddaniem. Wychowywanie dziecka można porównać do sytuacji, kiedy bylibyśmy pozostawieni sami na środku oceanu: możemy spodziewać się wszystkiego, ale choć pozornie wydaje Ci się, że jesteś sam/sama, to niespodziewanie zza horyzontu może wyłonić się okręt, który wciągnie Cię na pokład. W wychowaniu tym okrętem jestem ja.
Warto zwrócić się do mnie, m.in., gdy:
Obszary diagnozy:
kompetencje rodzicielskie, postawy rodzicielskie, relacje rodzinne.
Przez ostatnią dekadę obserwujemy kryzys stabilności i trwałości w związkach partnerskich. Z roku na rok rośnie odsetek udzielonych rozwodów w polskich sądach cywilnych, a związki partnerskie ulegają degradacji z coraz bardziej małostkowych powodów. W momencie, gdy pojawiają się pierwsze trudności i kryzysy, coraz częściej myślimy o ucieczce z relacji, a nie o stawianiu czoła problemom. Z chwilą załamania się wartości łączących parę partnerzy oddalają się od siebie, zaspokajając swoje potrzeby poza związkiem. Załamaniu ulegają nie tylko takie wartości jak wierność, lojalność i uczciwość, ale i opiekuńczość, czy odpowiedzialność za partnera. Niewiele trzeba, aby w związek wkradły się rutyna, egoizm
i wygoda.
Warto zwrócić się do mnie, m.in., gdy:
Obszary diagnozy:
komunikacja partnerska, tożsamość, style przywiązania.
Skontaktuj się ze mną!
